Rumianek pospolity to zioło przez jednych kochane, przez innych niedoceniane. Zwolennicy rumianku twierdzą, że jest to jedna z najcenniejszych roślin zielarskich. Sceptycy uważają rumianek za niewinne ziółko, które na pewno nie zaszkodzi, ale i niewiele pomoże. Wynika to najprawdopodobniej z faktu, że rumianek pospolity kojarzony jest głównie z herbatką dla dzieci. Przyjrzyjmy się bliżej tej roślinie i zdecydujmy czy to coś dla nas, a może pokusimy się o to by ją uprawiać we własnym ogrodzie czy na tarasie.
Rumianek to roślina pochodząca z rodziny astrowatych. Często rośnie dziko na polach, terenach przydrożnych, a nawet nieużytkach. Wynika z tego, że nie ma wielkich wymagań. Nie toleruje jedynie gleb gliniastych i podmokłych. Wydziela przyjemny zapach. Potrafi osiągać nawet 60 cm wysokości. Kwitnie od maja do sierpnia. Posiada białe kwiatki z żółtymi środkami i to właśnie koszyczki kwiatowe stanowią cenny surowiec zielarski.
Rumianek – właściwości
Rumianek zawiera wiele cennych substancji, które nadają mu miano rośliny wyjątkowej i mają dobroczynny wpływ na zdrowie. Są to chamazulen, alfa-bisabolol, spiroeter, związki kumarynowe, flawonoidy, cholinę, związki śluzowe, liczne sole sole mineralne i inne. Bogactwo tych związków sprawia, że rumianek posiada liczne właściwości zdrowotne, między innymi:
1. Leczy stany zapalne stosowany doustnie w formie naparów, jak i zewnętrznie na skórę, nawet w formie irygacji w infekcjach intymnych.
2. Działa rozkurczowo i wiatropędnie poprawiając trawienie. Ma działanie łagodzące w kolce niemowlęcej.
3. Działa przeciwalergicznie dzięki zawartości chamazulenu.
4. Goi rany dzięki właściwościom przeciwzapalnym i przeciwbakteryjnym.
5. Stosowany w pielęgnacji włosów przywraca im blask, wzmacnia i delikatnie rozjaśnia.
6. Pomaga zmęczonym oczom, także w zapaleniu spojówek.
To tylko niektóre zalety rumianku, który warto mieć w swojej kuchni, a nawet w ogródku czy doniczce, gdyż uprawa tej rośliny jest bardzo łatwa.
Rumianek pospolity – uprawa
Można go posiać bezpośrednio do gruntu jesienią (wrzesień – październik) lub wiosną w rzędach oddalonych od siebie o 40 cm. Po około 3 tygodniach pojawią się wschody, które jeszcze jesienią trzeba odchwaścić. Dobrze jest też spulchnić nieco podłoże. Wiosną czynności powtórzyć. Można nawozić nawozami organicznymi lub azotowymi. Podlewać zaleca się tylko w czasie suszy. Koszyczki kwiatowe zbierać należy jeszcze zanim w pełni się rozwiną. Suszyć w ciepłym i przewiewnym miejscu bez ugniatania.
Rumianek z własnej uprawy daje gwarancję, że jego właściwości lecznicze nie zostaną pomniejszone z powodu zastosowania niewłaściwych środków chemicznych, czy złego przechowywania. Jeśli jednak nie zdecydujemy się na samodzielną uprawę, kupujmy w sklepach zielarskich lub od sprawdzonych dostawców. Wybierajmy całe koszyczki, a nie herbatę ekspresową .